Güneşin artık kendini iyice hissettirdiği bu güzel günlerde enerjik bir giriş yapmak istedim. Ben eşimi sabahları güüünaaaydııın diye bağırarak uyandırırım. Bu da onun gibi bir giriş. “Merhaaabaaaa, çıkın dışarı ve güneşin sizi mutlu etmesine izin verin”.
Havanın ısınmasının etkisinden sanırım bu aralar her şeyle baş edebilecek enerjiye sahibim. Öyle ki topluma açık yerlerdeki (örneğin alışveriş merkezlerinde, metroda) engelli bireyler, yaşlılar ve bebek arabaları için yapılmış asansörleri dolduran insanlara pozitif anlamda savaş açmış durumdayım, aynı zamanda kaldırımlara park edip pusetlerin ve tekerlekli sandalyelerin kaldırımdan gitme hakkını alan sürücülere de savaş açtım. Nasıl mı?
Kaldırımlara park eden arabaların plakaları da açıkça çıkacak şekilde fotoğraflarını çekip sosyal medya hesaplarımda paylaşıyorum. Özellikle instagramda yapılan paylaşımların daha fazla kişiye ulaştığını düşünüyorum. Hiçbir engeli ve/veya bebek arabası olmadığı halde asansörleri doldurup bebekleri, engeli vatandaşlarımızı ve yaşlıları bekletip haklarını gasp eden insanların da fotoğrafını çekip paylaşıyorum. Örneğin daha dün gittiğimiz bir mağazada bebeğimle birlikte ( ve tabi ki pusetimizle) asansörün önünde beklerken dört kadın içeri doluştular ve bize yer kalmadı. Ben de ” şuan fotoğrafınızı çekiyorum ve rezillik etiketiyle instagramda paylaşıyorum” dedim. Dediğimi de yaptım. Ne olduklarını anlayamadan asansör hareket etti ve gittiler. O bayanlara sesleniyorum; kilo veremiyorum, su içsem yarıyor diye yakınacağınıza azıcık size verilen ve büyük bir nimet olan sağlıklı bacaklarınızı hareket ettirin.
Çekinmeyin hanımlar, sizin yakınınızın, bebeğinizin ya da hakkı olan herhangi bir vatandaşın hakkının gasp edildiğini gördüğünüzde çekinmeyin ve tepkinizi verin. Bana deli gözüyle bakıyorlar oysaki ben aslında onların da hakkını savunuyorum. Çünkü hiç kimse hangimizin ne zaman tekerlekli sandalye kullanmak ve o asansörlere binmek zorunda kalacağımızı bilemez. Gelin birlik olalım ve sosyal medya üzerinden hepimiz aynı şekilde tepki verip bir farkındalık oluşturalım. Bugün yukarıda bahsettiğim paylaşımlara bebekli bir masanın dibine oturup birbirimizin aldığı nefesi duyabilecek mesafedeyken minik kuzuları umursamadan sigarlarını yakıp içenleri de eklemeye karar verdim. Cafelerde, restoranlarda işletmeciler para kazanma hırsı ile masaları o kadar dip dibe koyuyorlar ki pusetimizi ya da mama sandalyesini yanımıza iliştirecek yer bulabilmek için resmen büyük uğraşılar veriyoruz.
Enerjimizin arttığı şu günlerde haklarımıza sonuna kadar sahip çıkmak için elimizden geleni yapalım derim. Ayrıca haklarımızı savunma konusunda ders alabileceğimiz, anne ve avukat olan Feyza Altun’u da instagramda takip etmenizi öneririm. Kendisi bana bu konuda ilham kaynağı oldu.
Sevgiyle kalın…
