Beyin fonksiyonu ve büyümesi, beynin temel taşı nörotransmitter’ler olarak bilinen beyin kimyasalları tarafından düzenlenir. Nöronlar arasında veya bir nöron ile başka türden bir hücre arasında iletişimi sağlayan kimyasallara nörotransmitter denir. Sinirsel sinyaller bu kimyasal taşıyıcılar yardımıyla iletilir. Beyinin büyümesi sırasında, kritik nörotransmitter’lerdeki dengesizlik, öğrenmeyi, ruh halini ve davranışları etkileyen sorunlara neden olabilir.
İşlenmiş şeker gibi düşük kaliteli veya dengesiz bir beslenme, beynin kimyasal dengesini bozabilir. Şeker ayrıca, beynin limbik sistem olarak bilinen ödül sistemindeki nöronları uyardığı için bağımlılık yapıcı bir etkiye sahiptir.
Araştırmalar, yüksek şeker tüketimi, değişen davranışlar ve duygusal durumun zayıflığı arasında güçlü bir ilişki olduğunu göstermektedir. Şeker alımı ruh halini anlık olarak iyileştirebilse de devamlı şeker tüketimi, zihinsel sağlık sorunlarındaki artış ile ilişkilendirilmiştir.
Laboratuvar hayvanlarında yapılan araştırmalar yüksek şeker tüketiminin öğrenmeyi ve hafızayı engellediğini gösteriyor. Gençlik yıllarında günlük olarak düzenli şekerli içecek tüketiminin, yetişkinlik döneminde öğrenme ve hafıza performansının kötüleşmesiyle ilişkili olduğu gösterilmiş. Bu çalışmayı gerçekleştiren araştırmacılar, gelişen bozukluğun bağırsak bakterilerindeki değişikliklerden kaynaklanabileceğini öne sürüyorlar.
Artan araştırmalar sonucu ortaya çıkan kanıtlar göz önüne alındığında, şekerin cazip tadının, gelişmekte olan beyin için acı sonuçları olabileceğini gösterilmektedir.
Şeker denildiğinde genellikle aklımıza rafine şeker geliyor ancak ekmek, poğaça, kek ve benzeri hamur işlerinin de vücutta şeker olarak depolandığını hatırlamakta fayda var.
Kaynaklar:
https://www.pnas.org/content/99/16/10237
https://www.nature.com/articles/s41398-021-01309-7
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0149763418308613?via%3Dihub
